Imam Ghazali 2

sambungan Kisah Imam Ghazali ...... (siri 5)

Terumbang ambing di antara dunia dan akhirat.

Demkian lah keadaan yang menimpa seorang Alim di dalam Agama, yang sangat mahir di dalam selok belok hukum syari'at, yang mampu memberikan fatwa kepada sesiapa sahaja, di dalam bab apa pun di dalam Agama.

Namun pada ketika telah masyur nama nya, beliau dapati diri beliau tidak ikhlas di dalam melaksanakan tuntutan Tuhan. Beliau insaf nafsu2 duniawi mendominasi di dalam diri beliau. Beliau mengalami kebimbangan yang amat sangat ketika mendapati ketiadaan khusyu' di dalam ubudiyyah nya kepada Allah Ta'ala.

Di sebabkan tekanan yang terus menerus yang menguasai jiwa, akhir nya Imam Ghazali jatuh sakit. Para tabib yang merawat beliau, tidak menemukan sebarang penyakit pada diri beliau yang boleh di ubati. Mereka cuma nasihatkan beliau rehat dan cari kedamaian hati.

Memang benar. Para tabib dan doktor hanya mampu melihat dan merawat penyakit zahir badan manusia. Mereka tidak mempunyai kemahiran mengetahui penyakit batin2 apalagi merawat nya.!

Demikian lah usaha terakhir Imam, setelah beliau dapati tiada jalan untuk mengubati dirinya yang tersiksa. Iaitu menghadap diri kepada Tuhan yang Maha Penyayang....!!!

Ketika dunia ini terasa sempit, ketika dada terasa hampir pecah, ketika tiada harapan lagi dari makhluk, maka ketika itulah insan akan kembali pada Tuhan, 
mengadu segala masalah pada Nya.... 
menangis dan merintih memohon keampunan Nya, 
bersuungguh mengharapkan Petunjuk dan Pertolongan Nya.

maka akhir nya Allah Ta'ala mendatangkan jawapan Nya kepada beliau. Kata Imam setelah Allah memperkenankan rayuan beliau,

=========================

Berkata Imam Ghazali di dalam Kitab nya Munqiz Ala-Adh- Dholal :

"Dan akhir nya permohonan aku pun terkabul dan rela hati meninggalkan Baghdad, tempat kemuliaan, keluarga dan handai taulanku.

Aku berbuat-buat seakan-akan berziarah ke Makkah, padahal tujuanku ke negeri Syam. Aku khuatir Khalifah dan beberapa kenalanku tahu akan maksudku hendak tinggal di Syam. Akhirnya berhasillah aku keluar dari Baghdad dengan keadaan tidak menggemparkan dan dengan niat tidak akan kembali selama-lama nya."

[Munqiz Min-Ala-Dholal]

=========================

Di sini ada beberapa perkara menarik perhatian tentang kata2 dan tindakan Imam Ghazali, untuk di jadikan renungan .!

Beberapa kunci kata untuk di perhatikan dari kata2 Imam Ghazali di atas: 
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

🌷Berbuat-buat seolah2 ke Makkah padahal tujuannya ke Syam.!

🌷Meninggalkan Baghdad tanpa keadaan yang menggemparkan! 

🌷Niat tidak akan kembali selama-lama nya.!

Maksud Imam Ghazali adalah :

Beliau tak beritahu murid2 beliau akan ke syam dan meninggalkan Baghdad terus, tidak akan kembali lagi untuk mengajar. 

Tujuan beliau berbuat demikian supaya orang tak tertanya2 tujuan beliau ke Syam.  Jika mereka tahu Imam Ghazali ingin meninggalkan terus Baghdad, tentu ramai murid nya akan terkejut dan tak setuju.  

Atau jika mereka setuju pun mungkin mereka akan buat Majlis Ucap Terima Kasih (seperti yang biasa di buat oleh orang kebanyakan)

Imam Ghazali tak mahu suasana seperti itu.  Beliau tidak harapkan apa2 penghargaan.  Beliau tak ingin di sanjung2 lagi. Sebab itu beliau berbuat seolah2 beliau ke Makkah, dengan demikian murid2 beliau tak syak apa2.

🌷Sebagaiman  huraiannya akan datang: 
Kata-kata dan tindakan Imam Ghazali di atas mencerminkan suatu kebijaksanaan dan ketinggian peribadi seorang yang sedang di sanjung dan di muliakan oleh manusia. 

🌷Kunci kepada memahami penilaian ini : 

Telah datang cahaya kebenaran ke dalam hati Imam Ghazali dari Tuhan Yang Maha Agung.

bersambung Insya Allah....